Augustus 2011 - Alweer verhuizen

Indy is weer terug. Een paar weken later vertel ik op de manege waar Flos en ik rijden ons verhaal. Ik laat beelden zien aan mijn instructrice. Het eerste wat haar opvalt is dat het zadel veel te groot lijkt en dat de singel af en toe te ver naar achteren ligt. Als het zadel op de lendenen klappert vindt een paard dat niet fijn. Mijn instructrice heeft ook veel paarden en pony's zadelmak gemaakt. Ze wil wel met Indy aan de slag. Kijken hoe hij aanvoelt en hoe hij reageert. Het is voor mij wel een enorm dubio. Mijn instructrice werkt met een heel klein lichtgewicht zadeltje. Misschien heeft Indy nog een klein zetje nodig en accepteert hij dan het zadel wel. Maar misschien zijn we al veel te ver gegaan en is stoppen de beste keus. Weer geen antwoorden. Ik besluit om het te doen. Als het echt niet blijkt te gaan kunnen we alsnog stoppen. Dus verhuist Indy naar onze manege. Daar heeft hij al snel een maatje gevonden. Firenze, een New Forest ruin die even oud is als hij.

Indy en Firenze voor de eerste keer samen

Je sprong ook nog in de sloot. Liep gelukkig goed af. Je kon er zelf weer uitkomen

Indy en Firenze in de wei met de bewuste sloot op de achtergrond

Je hebt het wel naar je zin op deze nieuwe plek/stal