Juni 2012 - Longeersingel

Het ging allemaal heel erg goed met de dekensingel. Tijd om de longeersingel erbij te halen. Dit was wel even eng maar al snel vond Indy het geen probleem dat de singel op zijn rug lag. Zo hebben we een tijdje geoefend. De riem van de singel onder zijn buik vastpakken en omhoog halen, rondstappen met de singel vastgehouden rondom zijn buik. Na twee weken de volgende stap; de singel echt vastmaken. Dat gaat allemaal goed. Maar zodra Indy een stap vooruit zet, gaat hij helemaal door het lint. Hij komt recht op ons af de lijn vliegt uit onze handen. De singel verschuift ondanks de band om Indy's hals toch naar achteren. Dat helpt niet mee. Indy bokt door de bak en maakt daarbij een geluid dat ik nog nooit gehoord heb. Uiteindelijk staat hij stil, hij trilt helemaal. Ik moet toegeven dat dit wel een tegenvaller is. Ik had echt gedacht dat het met de rustige voorbereiding niet tot een 'explosie' zou komen. Ik weet het even niet meer. Zou het toch iets lichamelijks zijn? Zit er een misschien een zenuw bekneld, zijn het kissing spines of een bovenlijnsyndroom? Op internet kom je van alles tegen. Of zit het gewoon in z'n koppie en moet ik daarmee aan de slag. We geven het niet op om ooit nog eens op Indy te kunnen stappen. Misschien moeten we het eerst wel doen zonder zadel. To be continued…